[Stary Sącz]: L. L. Zamenhof – Symbol Braterstwa Ludzi (rezolucja UNESCO 1954)
Starosądeckie Centrum Kultury i Sztuki im. A. Sari zaprasza na wystawę poświęconą twórcy języka ESPERANTO Ludwikowi Łazarzowi Zamenhof. Wystawę można oglądać od 16 stycznia do 17 lutego w „Galerii na pietrze”, ul. Batorego 23, Stary Sącz.
Ludwik Łazarz Zamenhof (bądź Ludwik Lejzer Zamenhof, właśc. Eliezer Lewi Samenhof, jidysz לײזער לוי זאַמענהאָף, esp. Ludoviko Lazaro Zamenhof (ur. 15 grudnia 1859 w Białymstoku, zm. 14 kwietnia 1917 w Warszawie) – polsko-żydowski lekarz okulista, inicjator esperanto.
Urodził się w rodzinie żydowskiej w Białymstoku, wtedy pozostającym na terytorium Imperium Rosyjskiego, przy ulicy Zielonej 6 (obecnie ulica Zamenhofa). Jego rodzicami byli Markus i Rozalia z domu Sofer. Miał dziesięcioro rodzeństwa: Fejglę, Gitlę, Sorę Dworę, Feliksa, Hersza, Henryka, Minę, Leona, Aleksandra i Idę. W domu mówiono w jidysz, a drugim językiem był rosyjski, lub (jak podają biografowie A. Zakrzewski, E. Wiesenfeld) polski. Dzieciństwo małego Ludwika upłynęło w środowisku wielonarodowościowej społeczności Białegostoku, złożonej głównie z Żydów, Polaków, Rosjan i Niemców. Mając 10 lat, napisał dramat Wieża Babel, czyli tragedia białostocka w pięciu aktach; uważał bowiem, że główną przyczyną nieporozumień i sporów między ludźmi jest bariera językowa. Jeden, wspólny język miał być jej rozwiązaniem….
16 stycznia – 17 lutego
26 lipca 1887 roku, po dwóch latach szukania wydawcy, ukazała się rosyjskojęzyczna książka Język międzynarodowy. Przedmowa i podręcznik kompletny, pod pseudonimem Doktoro Esperanto, oznaczającym „mającego nadzieję doktora”. Słowo to przyjęło się z czasem jako nazwa samego języka. Wydanie książki możliwe było dzięki pomocy finansowej Aleksandra Silbernika, ojca Klary Silbernik, przyszłej żony Zamenhofa. W tym samym roku podręcznik wydano po polsku, francusku, niemiecku i angielsku.
/źródło:www.pl.wikipedia.org/
Kategoria: Wystawy
