Mike Oldfield w Klubie Miłosników Muzyki Progresywnej
Mike Oldfield – rozpoczął swoją karierę będąc jeszcze nastolatkiem, grając na gitarze w folkowej grupie The Sallyangie („Children of the Sun”). Później jednak poświęcił się karierze kompozytorskiej i muzyka solowego. Przełomowym albumem nie tylko w karierze muzyka lecz także całego rocka był album Tubular Bells. Przy nagrywaniu albumu Oldfield zagrał na ponad dwudziestu instrumentach. Muzyka ta została także użyta w popularnym filmie Egzorcysta czyniąc przewodni motyw albumu jedną z najłatwiej rozpoznawalnych melodii z kręgu rocka progresywnego.
Olbrzymi komercyjny i artystyczny sukces albumu zachęcił Oldfielda do kontynuowania eksperymentów. W ten sposób powstały trzy następne, monumentalne, ściśle instrumentalne kompozycje wydane w następnych latach: Hergest Ridge, Ommadawn i Incantations. W muzyce zaprezentowanej w tych albumach, brzmieniowo bogatej i o gęstej fakturze muzycznej, daje się łatwo zauważyć wpływy muzyki celtyckiej.
Począwszy od roku 1979 artysta zmienia styl zmierzając w stronę muzyki popularnej, komponując krótsze utwory z wykorzystaniem śpiewu np. znany przebój Five Miles Out lub Moonlight Shadow. Często wraca jednak do swych progresywnych korzeni, nagrywając także dłuższe utwory, jak to miało miejsce w przypadku albumu Amarok, który jest najbardziej eklektyczny w karierze artysty. Począwszy od roku 1979 Oldfield zaczął także koncertować z własnym zespołem, sam grając na gitarze, basie, czasem też instrumentach klawiszowych i perkusyjnych. Odtworzył także na scenie słynne Tubular Bells, które także doczekało się wersji symfonicznej w aranżacji Davida Bedforda.
Mike Oldfield nagrywa do dziś. Największymi jego dokonaniami ostatnich lat są albumy The Songs of Distant Earth – epickie dzieło (oparte na motywach powieści Arthura Clarke’a pod takim samym tytułem), w swej sferze muzycznej bliskie New Age oraz GUITARS – zawierające 10 etiud na gitarę, eksplorujących mnogość stylów i technik gitarowych, ukazujących także kunszt wykonawczy artysty. Z kolei Tres Lunas zawiera kompozycje z gatunku chill out. W trzydziestą rocznicę wydania Dzwonów Rurowych ukazał się album ponownie nagrany z wykorzystaniem najnowszych technologii. Nieżyjącego Viviana Stanshala zastąpił John Cleese jako Mistrz Ceremonii.
„Elements” – DVD wydane w 2004 r. (a zrealizowane wcześniej w październiku 1993 r., w formacie VHS) jest podsumowaniem niesamowitej kariery Mike Oldfielda. Ponad 2 i pół godziny muzyki, pierwsza część Dzwonów rurowych nagrana w studiu BBC, koncertowa wersja To France, mnóstwo materiałów dodatkowych, to wspaniała rzecz dla fanów artysty. Są tu bowiem wycinki z różnych okresów twórczości Mike’a, przeboje singlowe: Family Man, Moonlight Shadow, następnie świeży wówczas Heaven’s Open, a po nich Five Miles Out, To France oraz Foreign Affair.
Potem In Dulci Jubilo, miniatura z wczesnych lat twórczości i znów wracamy do piosenek: Shadow On The Wall oraz Islands. Jest też Etude z The Killing Fields a w chwilę później spore zaskoczenie, bowiem znalazł się na tej składance remiks Sentinela, tematu z Tubular Bells 2. Oprócz tego mamy jeszcze dwa starsze fragmenty: początek Ommadawn oraz zakończenie czwartej części Incantations. Miłym akcentem jest także fragment Amaroka. /źródło: MOK Nowy Sącz/
Materiał z tego DVD będzie można obejrzeć w Klubie Miłośników Muzyki Progresywnej – w Sali Kameralnej MOK w Nowym Sączu – Al. Wolności 23 – we wtorek 27 stycznia br. o godz. 18.00. Wstęp wolny.
Kategoria: Wydarzenia w Nowym Sączu
