Klasztor Sióstr Klarysek

Klasztor został zbudowany w latach 1601 – 1604 przez Jana de Simoni. Zabudowania klarysek stanowiły najmocniejszy punkt obrony, do dzisiaj zachowała się jedna baszta. Klasztorny młyn był niegdyś napędzany strumykiem, który podobno powstał dzięki cudowi św. Kingi. Klasztorna wieża umieszczona jest przed bramą, którą wchodzimy na dziedziniec. Do kompleksu klasztornego należą także budynki dwóch szkół dla dziewcząt.
Kościół klarysek – budowla gotycka, zawierająca elementy baroku: szczyt fasady, kunsztowna sygnaturka, zaprojektowana przez Franciszka Placidiego, ołtarze ze sztukaterią, kompozycja Drzewa Jessego wyrzeźbiona na ambonie. Na pn. ścianie prezbiterium w 1962 r. odkryto romańskie ryty w tynku. Chór dzieli się na 2 części: niższą dla organisty i wyższą dla zakonnic.
Do kościoła klarysek przylega Kaplica św. Kingi (XVIII w.) z grobem Świętej. Nieopodal murów klasztoru znajduje się źródełko św. Kingi, znane ze swej cudownej mocy od kilkuset lat. Istnieje wiele opisów uzdrowień za sprawą tej właśnie wody.

Klasztor Sióstr Klarysek
adres:
Plac św. Kingi 1, 33-340 Stary Sącz, tel. 18 446 04 99
www.klaryski.stary.sacz.pl

Warto zobaczyć:

• Obok murów klasztornych znajduje się Starosądecka brama Szeklerska. Jest ona darem Siedmiogrodzkiego Stowarzyszenia Światowego Związku Węgrów, pamiątką wizyty papieskiej i wyrazem sympatii i dowodem żywotności dawnych ścisłych związków politycznych jakie łączyły Węgry i Polskę. Bramę ozdabiają dwa wielkie drzeworyty przedstawiające twarze św. Kingi i św. Jadwigi.

Czy wiesz, że:

• 16 czerwca 1999 r. w czasie wizyty w Starym Sączu, Papież Jan Paweł II (obecnie Święty) kanonizował św. Kingę.

• Forma życia Klarysek jest wzorowana na sposobie życia świętej Klary, która pragnęła zachowywać świętą Ewangelię, według wskazań świętego Franciszka, żyjąc w posłuszeństwie, bez własności i w czystości, we wspólnocie życia siostrzanego, poświęconego kontemplacji w klauzurze kanonicznej.
• Wizyta Ojca Świętego Jana Pawła II w grodzie św. Kingi była szczególną chwilą dla klarysek – 20 sióstr dostało wówczas zgodę na wyjście z klasztornych murów i wzięcie udziału w uroczystościach na starosądeckich błoniach.